در حسابرسی صورت های مالی کاربرد دارد و باید برای حسابرسی سایر اطلاعات مالی تاریخی حسب ضرورت متناسب با شرایط موجود تعدیل شود.
در این استاندارد، ملاحظات خاص در بکارگیری آن استانداردها در حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، مطرح میشود. یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، ممکن است بر اساس یک چارچوب با مقاصد عمومی یا با مقاصد خاص تهیه شود. اگر اطلاعات مذکور بر اساس یک چارچوب با مقاصد خاص تهیه شود، نیز برای حسابرسی آن به کار برده می شود.
این استاندارد برای گزارش حسابرس بخش کاربرد ندارد. گزارش مذکور نتیجه کار حسابرس بخش در مورد اطلاعات مالی یک بخش است که به درخواست تیم حسابرسی گروه، به منظور استفاده در حسابرسی صورت های مالی گروه تهیه می شود.
این استاندارد، الزامات سایر استانداردها را نفی نمی کند و به همه ملاحظات خاص مرتبط با شرایط کار حسابرسی این گونه اطلاعات، نمی پردازد.
تاریخ اجرا
این استاندارد برای حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی که دوره مالی آن از 1/1/1391 و پس از آن شروع می شود، لازم الاجراست. در مورد حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی که به تاریخ معین تهیه میشود،
مفاد این استاندارد برای حسابرسی اینگونه اطلاعات که به تاریخ 30/12/1391 و پس از آن تهیه شده باشد، لازم الاجراست.
هدف حسابرس از بکارگیری استانداردهای حسابرسی در حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، توجه به ملاحظات خاص در رابطه با موارد زیر است:
الف. پذیرش کار؛
ب. برنامه ریزی و اجرای حسابرسی؛ و
پ. گزارشگری نسبت به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی.
تعاریف
در این استاندارد، اصطلاحات زیر با معانی مشخص شده برای آنها بکار رفته است:
الف. اجزای یک صورت مالی . به معنی “طبقات اصلی و فرعی، حساب یا قلم خاص از یک صورت مالی” است.
ب. یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی شامل یادداشت های توضیحی مربوط است. یادداشت های توضیحی مربوط معمولاً شامل خلاصه اهم رویه های حسابداری و دیگر اطلاعات توضیحی مربوط به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی است.
الزامات
ملاحظات پذیرش کار
بکارگیری استانداردهای حسابرسی
حسابرس باید کلیه استانداردهای حسابرسی مربوط به هر در حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت 3 کار حسابرسی را رعایت کند.
مالی، این الزام صرفنظر از اینکه حسابرس، حسابرسی مجموعه کامل صورت های مالی واحد تجاری را نیز انجام میدهد یا خیر، کاربرد دارد. اگر حسابرس، حسابرسی مجموعه کامل صورت های مالی را عهده دار نباشد باید امکان انجام حسابرسی یک صورت مالی یا جزء خاصی از یک صورت مالی براساس استانداردهای حسابرسی را مشخص کند.
قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی
حسابرس باید قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی بکار رفته در تهیه صورت های مالی را تعیین کند.در حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی باید این موضوع بررسی شود که آیا بکارگیری آن چارچوب گزارشگری مالی منجر به افشای کافی، به گونه ای می شود که استفاده کنندگان مورد نظر بتوانند اطلاعات آن صورت مالی یا جزء خاص آن و همچنین تأثیر معاملات و رویدادهای با اهمیت بر اطلاعات منعکس در آن صورت مالی یا جزء خاص آن را درک کنند.
شکل اظهارنظر
در قرارداد حسابرسی، باید شرایط انجام کار شامل شکل مورد4 انتظار هرگونه گزارشی که توسط حسابرس صادر خواهد شد، مشخص شود.
در حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، حسابرس باید مناسب بودن شکل مورد انتظار اظهارنظر در شرایط موجود را ارزیابی کند.
ملاحظات برنامه ریزی و اجرای حسابرسی
استانداردهای حسابرسی برای حسابرسی صورت های مالی بکار این استانداردها باید در صورت ضرورت برای حسابرسی سایر 5و6 گرفته می شوند.
اطلاعات مالی تاریخی، به نحو مناسب تعدیل شود. در برنامه ریزی و اجرای حسابرسی یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، حسابرس باید کلیه استانداردهای حسابرسی مرتبط با کار را حسب ضرورت با توجه به شرایط کار تعدیل نماید.
ملاحظات گزارشگری
حسابرس باید در گزارشگری نسبت به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی، را که حسب ضرورت با توجه به شرایط کار تعدیل میشود. گزارشگری نسبت به مجموعه کامل صورتهای مالی و یک صورت مالی یا اجزای آن صورت های مالی اگر حسابرس ملزم باشد گزارش نسبت به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی را توأم با گزارش نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی ارائه کند باید در هر مورد اظهارنظر جداگانه ای ارائه نماید.
یک صورت مالی حسابرسی شده یا اجزای حسابرسی شده از یک صورت مالی ممکن است همراه با مجموعه کامل صورت های مالی حسابرسی شده واحد تجاری منتشر شود. اگر حسابرس به این نتیجه برسد که آن صورت مالی یا آن جزء خاص یک صورت مالی به اندازه کافی از مجموعه کامل صورتهای مالی متمایز نیست باید از مدیریت بخواهد اصلاحات لازم را انجام دهد.
حسابرس همچنین باید اظهارنظر خود نسبت به یک صورت مالی و یا اجزای یک صورت مالی را از اظهارنظر خود نسبت به مجموعه کامل صورتهای مالی متمایز سازد. مادامی که حسابرس درخصوص متمایز بودن اطلاعات مذکور قانع نشده باشد، نباید گزارشی صادر کند که در آن نسبت به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی اظهارنظر شده باشد
صورت های مالی
اگر اظهارنظر حسابرس نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی، تعدیل شده باشد یا گزارش وی حاوی “بند تأکید بر مطلب خاص” یا “سایر بندهای توضیحی” باشد، حسابرس باید آثار احتمالی مبانی تعدیل و بندهای مذکور را بر گزارش حسابرس نسبت به یک صورت مالی یا اجزای آن صورتهای مالی، مشخص کند. در مواقع مقتضی، حسابرس باید اظهارنظر خود را نسبت به یک صورت مالی یا اجزای یک صورت مالی تعدیل کند یا “بند تأکید بر مطلب خاص” یا “سایر بندهای توضیحی” به گزارش حسابرس اضافه کند.
اگر حسابرس به این نتیجه برسد که ارائه اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظر نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی واحد تجاری به عنوان یک مجموعه واحد ضروری است، حسابرس در همان گزارشی که نسبت به صورت های مالی صادر میکند، نباید نسبت به یکی از صورت های مالی آن مجموعه یا اجزای آن که بخش عمدهای از صورت های مالی را تشکیل می دهد، اظهارنظر تعدیل نشده ارائه کند؛ زیرا ارائه چنین اظهارنظر تعدیل نشدهای با اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظر نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد در تناقض خواهد بود.
اگر حسابرس به این نتیجه برسد که ارائه اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظر نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد ضروری است، ولی با این حال در ارتباط با حسابرسی جداگانه اجزای آن صورتهای مالی ارائه اظهارنظر تعدیل نشده مناسب است، حسابرس باید تنها در شرایط زیر نسبت به آن جزء خاص اظهارنظر تعدیل نشده ارائه کند:
الف. گزارش حسابرس نسبت به جزء خاص صورت های مالی همراه با گزارش حسابرس نسبت به مجموعه کامل صورتهای
مالی، که حاوی اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظری است، منتشر نشود ؛ و
ب. آن جزء خاص، بخش عمدهای از مجموعه کامل صورت های مالی واحد تجاری را تشکیل ندهد.
اگر حسابرس نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظر ارائه کند، نباید نسبت به یکی از صورت های مالی آن مجموعه اظهارنظر تعدیل نشده ارائه نماید. حتی اگر گزارش حسابرس نسبت به یک صورت مالی، همراه با گزارش حسابرس نسبت به مجموعه کامل صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد، که حاوی اظهارنظر مردود یا عدم اظهارنظر است، منتشر نشود، باز هم حسابرس نباید نسبت به یکی از صورت های مالی آن مجموعه اظهارنظر تعدیل نشده ارائه کند، زیرا فرض غالب این است که یک صورت مالی، بخش عمدهای از مجموعه کاملصورت های مالی را تشکیل می دهد.
